شعری از حضرت آیت الله العظمی
صافی خطاب به دختران ایران اسلامی / به مناسبت ولادت با سعادت حضرت فاطمه زهرا سلام
الله علیها

 دخترم دختر نیکو سیرم

قوّت قلبم و نور بصرم

دختر ای جان پدر، سرو روان

هم‌عنان باد تو را، بخت جوان

ای گل گلشن اقبال و صفا

ای همه عاطفه و مهر و وفا

در ادب کوش و فضیلت جو باش

راستی پیشه کن و خوش خو باش

لطف حق باد تو را روز افزون

پا منه از ره عفت بیرون

ای همه حُسن و جمال و فر و هوش

روی چون ماه ز اغیار بپوش

راه شیطان لعین هیچ مپو

نزد بیگانه سخن، نرم مگو

جلوه در کوچه و بازار مکن

فتنه سان خلق، گرفتار مکن

تا توانی ز خَسان، پنهان باش

ادب آموزِ به فرزندان باش

زیور زن نه برلیان و طلاست

زیورش عفت و آزرم و حیاست

شوهر خویش گرامی می‌دار

خاطرش خواه و عزیزش بشمار

بانوان راست به حق، اجر جهاد

گر نمایند دل شوهر شاد

خدمت مام به نیکویی کن

زو پذیرایی و دلجویی کن

مام را حرمت بسیار بود

قلبش از عاطفه سرشار بود

حقّ‌ مادر نتوان کرد ادا

که بود شعبه‌ای از حقّ‌ خدا

مادران راست بس این قدر و مقام

که بهشت است به زیر اقدام

پیش از اسلام زنان خوار بُدند

سخت، محروم و گرفتار بُدند

زندگی‌شان نه چو یک انسان بود

که کم از زندگی حیوان بود

همه در قید اسارت بودند

مانده در تیه جهالت بودند

بهر شوهر نه چو همسر بودند

بلکه چون کلفت و کمتر بودند

دختران را پدران بی باک

می نمودند نهان در دل خاک

پور خطّاب در آن دوره دور

کرد شش دختر خود زنده به گور

نور اسلام چو شد عالمتاب

کرد بیدار، زنان را از خواب

صبح کردند در آفاق جدید

با حقوقی که بر آن نیست مزید

یافت زن از برکات اسلام

حرمت و حشمت و اعزاز تمام

احمد آن شمع سبل ختم رسل

مقتدای همگان هادی کلّ

بهر زن عزت و اکرام آورد

مژده‌ها دادش و پیغام آورد

کرد اعلام که زن انسان است

گوهرش گوهر عالیشان است

ای بسا زن که ز ملیون‌ها مرد

گشت در معرفت و بینش فرد

دارم امید ز حیّ سبحان

گوی سبقت بربایی ز اقران

خواهی ار فوز به جنات و قصور

در عبادت منما هیچ قصور

پدرت را ز وفا یاد نما

روحش از خیر و دعا شاد نما

چنگ بر حبّ پیمبر زن و آل

که فلاح است و نجات از اهوال

 لطف الله صافی

منبع(وب سایت آن مرجع و عالم عالیقدر)

دیر کرده بود. هیچ وقت برای نمازجماعت دیر نمی آمد. نگرانش شدند و رفتند
دنبالش. توی کوچه باریکی پیدایش کردند. دیدند روی زمین نشسته، بچه ای را
سوار کولش کرده و برایش نقش شتر را بازی می کند.
از شما بعید
است، نماز دیر شد.رو به بچه کرد و گفت: «شترت را با چند گردو عوض می کنی»
و بچه چیزی گفت. گفت بروید گردو بیاورید و مرا بخرید. کودک می خندید،
پیامبر هم.

تابناک - 11 اسفند 1388 - نقل از کتاب "پیامبر(ص)" (داستانک‌هایی از حیات نورانی پیامبر اعظم(ص) - انتشارات کتاب دانشجویی)

نشسته بودند دور هم خرما می خوردند. هسته خرماهایش را یواشکی می گذاشت
جلوی علی. بعد از مدتی گفت: «پرخور کسی است که هسته خرمای بیشتری جلویش
باشد.» همه نگاه کردند. جلوی علی(ع) از همه بیشتر بود. علی(ع) گفت: «ولی
من فکر می کنم پرخور کسی است که خرماهایش را با هسته خورده.» همه نگاه
کردند. جلوی پیامبر(ص) هسته خرمایی نبود. «همه» خندیدند. 

تابناک - 11 اسفند 1388 - نقل از کتاب "پیامبر(ص)" (داستانک‌هایی از حیات نورانی پیامبر اعظم(ص) - انتشارات کتاب دانشجویی)